Willomore na die Hel in
257 km en 18 uur met 'n smile. Die wind waai nog maar jy kan ry, dis weer lekker om te ry. So teen 1H00 trek ons weg uit Willomore, August is gecharge, ek is gecharge en dis weer lekker om te ry. August wil afdraai na Rondawel, ons top vir water, die mense is nie daar nie as ons honger is vir die lekker pampoen koekkies moet ons afdraai na Visgat en dis 'n 14km draai. My hogerpyne verwyn eensklaps, August vol gedwee en ek verseker hom in Prince Albert wag 'n baie lekker bord kos vir hom.
Die sinkplaatpad stamp een standaard gobi saal binne in my gat in, ek sukkel nou nog om my fiets van my agterstewe te skei. Ons eet gou iets by Ria en Lindsey en 16H00 is ons oppad Hel toe, die keer kan ek die asemrowende Swartbergpas in daglig geniet. Ria se krag kos pomp nuwe bloed in August se are, hy ry sommer die hele pas uit en ek is trots op die jongman se nuut gevonde krag. Met die afrdaai na die Hel het iemand 'n moerse vrieskas oop vergeet, vinnig word dit bitter koud. Ons volg die Hel se kronkelende paaie, die moegheid pak my beet en August begin weer amps trek. In die verte sien ek ligte, Lyk soos 'n vuurtoring wat sy ligte vir ons flits, maar hier is nie vuurtorings nie, drygende gevaar met die afdraande pad wel, maar verseker nie vuurtorings nie.
Dis laat nag en ek begin wonder of die flisende vuurtoring lig nie dalk 'n beskerm engel van die hemel is wat gestuur is om ons teen die baie gevaarlike afdraande te beskerm nie toe 'n Engel genaamd Tim James verskyn met lekker sterk stokkie koffie net om ons wakker te hou. Tim James is 'n groot naam op die Freedom Challenge, ek het baie respek vir die man en net sy omgee teenwoordigheid spoor my weer aan teen nuwe hoogtes. Dis 'n groot voorreg om net die man se hand te kan skud, wat nog van om twee keer deur hom op die Freedom Challenge bedien te kan word ?
Vriesend hou is nie die woord nie, dis moerse vriesende koud teen die pas af en dan moet 'n man nog met jou gevriese vingers die brieke beheer teen die styl pas af, 'n lekker afdraande is my kos en ek gebruik nie sommer brieke nie, maar die koue briek my en ek trek brieke vas om te voorkom dat ek vries.
Net om seker te maak ons is in die Hel slaap ons in 'n karavaan, dis so koud my wasem verander in sneeuvlokkies. Hierdie plek van suffering sal ons gou moet verlaat, selfs my ontbyt broodjie is al gevries, om ons gevriesede lywe te ontvries maak ek vuur, die warm stort in die rietafskorting het nie baie gehelp nie. Die vuur help ook nie baie nie, van voor is jy bietjie warm en van agter is jy kliphard gevries, al wat oorbly is slaap. Hoop ons kan slaap in die koue en hopelik word ons wakker uit die koue slaap......
No comments:
Post a Comment