My Freedom Buddy soner hare....

Sent from my BlackBerry® wireless device

Ysig

Sent from my BlackBerry® wireless device

Siener

Sent from my BlackBerry® wireless device

Rus en vrede.....

Sent from my BlackBerry® wireless device

En toe begin ek verf .....

Sent from my BlackBerry® wireless device

SMILE

 SMILE

The Lord's servant must not quarrel; instead, he must be kind to everyone, able to teach, not resentful. Those who oppose him, he must gently instruct, in the hope that God will grant them repentance leading them to a knowledge of truth.

A frown uses much more face muscle than a smile, say the scientists. Furthermore, a frown causes stress to arise - even if you just look at someone else's frown !( And above all it causes wrinkles between your eyes )

If a person is happy they definitely do not frown at others. A smile, on the other hand, has the result of making a person feel good.

If someone gives you a radiant smile you find that you spontaneously smile back and immediately feel better. To receive a smile and to give one back makes you happy. Therefore smile more. There is an old saying that goes that if you meet someone who does not have a smile, you should give him one of yours. Make it your life's motto and share your smiles lavishly - especially among people who do not smile often.

Sad faces bring about more sad faces while smiling faces cause other people to smile and feel happy.

" Your smile makes other people happy, which in turn makes you happy "

Laat Sy Wil geskied !

Psalm 23
 
Die HERE is my herder,
 niks sal my ontbreek nie. 
 Hy laat my neerlê in groen weivelde,
na waters waar rus is, lei Hy my heen. 
Hy verkwik my siel,
Hy lei my in die spore van geregtigheid, 
om sy Naam ontwil. 
Al gaan ek ook in ‘n dal van doodskaduwee, ek sal geen onheil vrees nie,
want U is met my, u stok en u staf dié vertroos my. 
U berei die tafel voor my aangesig teenoor my teëstanders,
U maak my hoof vet met olie, my beker loop oor. 
Net goedheid en guns sal my volg al die dae van my lewe,
en ek sal in die huis van die HERE bly in lengte van dae.

Ek glo en vertrou dat die Here elke Challenger styf in Sy hande sal vashou en hulle sal Lei elke dag van die Challenge, en ook daarna.


Een ding wat ek deeglik besef het verlede jaar, is dat die Here 'n doel het met alles, ek was oorgereed vir die Challenge, maar ek was alleen. Dit het net oor myself en die ek gegaan, ek was onwrikbaar, niemand sou my stuit nie.


Ek het met 'n moerse slag aarde toe gekom, die eerste keer net voor Slaapkranz, myself disnis geval in 'n stroompie, maar steeds was ek onstuitbaar, ek moes eenvoudig aan.....


Die tweede slag nog bietjie harder, was toe ek siek word, man ek was lanklaas so siek, myself amper begin jammer kry, steeds het ek geskop teen die prikkels, ek mag nie en ek sal nie opgee om in my doel te slaag nie. EK sou dit maak werk.


Op die derde dag het my oë stadig oopgegaan, nadat ek 'n paar ribbes afgeval het, ek wou doodgaan, al die maandelange oefening, al my drome, alles het inmekaar getuimel en ek het myself oorgegee..............


Ek het besef dat ek dit nie alleen kan doen nie, ek het besef dat ek my vrou en kinders heeltemal verwaardeloos het in die strewe na MYSELF, my eie Ego en Selfsug, en my oë het groter oopgegaan, sodat ek die werking van die Here se hande kon raaksien. 


Mag ek nooit weer dieselfde foute begaan nie, dankie dat U my oë vir my oopgemaak het en hou U my oë op U en my wonderlike vrou en kinders gerig.

When we stand together - Nickelback

One more depending on a prayer
And we all look away
People pretending everywhere
It's just another day

There's bullets flying through the air
And they still carry on
We watch it happen over there
And then just turn it off

We must stand together
There's no giving in
Hand in hand forever
That's when we all win
That's, that's, that's when we all win
That's, that's, that's when we all win

They tell us everything's alright
And we just go along
How can we fall asleep at night?
When something's clearly wrong

When we could feed a starving world
With what we throw away
But all we serve are empty words
That always taste the same


We must stand together
There's no giving in
Hand in hand forever
That's when we all win
That's, that's, that's when we all win
That's, that's, that's when we all win

The right thing to guide us
Is right here, inside us
No one can divide us
When the light is nearly gone
But just like a heartbeat
The drumbeat carries on

And the drumbeat carries on
(Just like a heartbeat)

We must stand together
There's no giving in
Hand in hand forever
That's when we all win
That's, that's, that's when we all win
That's, that's, that's when we all win

Ons Ry op Water !!

 Ons ry op Water..........

Net, net, want 220 kg dryf nie so lekker nie, Werrie het op 'n staduim so histeriese laggie ge-uiter, en ek het op 'n keer die manne agter ons hulle asems hoor ophou.

220 Kg is swaar genoeg om die agterste man te laat sink, en as hy sink gaan ek bodem toe saam met hom. Die probleem is, ek weet nie hoe diep die dam is nie, ek weet ook nie hoe gou ek my pote uit die trappe gaan kry nie en ek glo nie die blou trein gaan dryf nie.

Dis toe nou nie so maklik soos ry net oor nie, nee, want die agterwiel spoor nie met die voorwiel om draaie nie en dan ry jy op 'n drywende bruggie gemaak uit palette. Jy moet dus wyd met die voorwiel om die draai gaan sodat die agterwiel net- net op die bruggie bly en dit moet teen 'n redelike spoed gebeur, anders sink die hele kontrapsie.




Nog 'n probleem wat om die draaie ontstaan is die laterale kanteling van die palette, die trein wil dus met die voorwiel links afgly en die agterwiel regs af. die groot geluk daarvan is indien dit sou gebeur dat albei wiel gelyk af sou gly ons bo-op die brug gestrand sou sit.........

Die bruggie het ek sonder my selfoon ( het al by 'n vorige geleentheid geleer hulle kan nie swem nie ) en met kinderlike geloof aangeval, die laaste draai het my amper laat twyfel toe die palette baie lig en die kans goed was dat ons in die dam gly.

Gelukkig het ek 'n helse enjin in Werrie en het hy ons deur die drif GEPOWER anders het ons gesink...........

Ons Eerste Oorlog

Die Blou trein na die Sani2C oorlog

Daar het jy dit, Werrie is nou 'n regte tandem stoker. Werner was baie onseker oor die hele tandem idee< hy het immers voor die Sani nog nooit tandem gery nie. Meer bevrees was my ma, sy dink mos ek is 'n tiran en dat ek almal wil opvreet vir breakfast, Melanie het haar egter verseker dat ek 'n baie bedagsame vredeliewende wese op 'n fiets is. Ek weet my lont is nie baie lank nie, maar ek glo baie weet dat ek heeltemal 'n ander mens is in die naruur, waar ek die werking en liefde ons ons Hemelse vader kan geniet.

Ek en Werner het baie goed bymekaar gepas, inaggenome die feit dat hy nog nooit tandem gery het nie, ons albei is baie kompeterend van aard en ons glo elkeen weet die beste. Gelukkig vir my het ek my senioriteit van 'n jong ouderdom op hom afgedwing, hy weet wie is BAAS en basta met die res.........ek het dan die stokke, die gears en die brieke, wat kan hy anders doen as trap en saam stem ?

Wel vir een :

Wanneer hy nie stilsit nie bepaal hy die rigting met sy meer pikante lyfie, alhoewel ek stuur kan hy met sy lyfbewegings die hele rigting van die tandem verander.

Hy kan ons ook uit die moeilikheid uit trap, daai pikante lyfie van hom berg 'n helse hoeveelheid energie, wat vir groot momentum sorg wanneer dit benodig word.

Die switchbacks, sonder sy lê in die draaie sou ek seker reguit afgedonner het.

Dan die humorsin, ou Werrie het altyd tyd vir 'n grappie en wanneer my lont kort word is so grappie nogal nodig.

Wat het ek geleer ?

• Dat die tandem 'n effortless machine is, ek werk nie naasteby so hard soos op 'n gewone fiets nie, selfs teen die klimme het ons onder die gewone fietse uitgetrek. Dit kan dalk wees dat Werrie ekstra hard gewerk het en ek net geloaf het, maar ek sal hom nooit sê indien dit die geval was nie.
• Die tandem soek oop paaie, hy hou nie van single track nie, single track maak jou verskriklik baie hard werk, jy moet myle vooruit dink, dink vir jouself en dan dink vir jou partner en die Sani se boom single track verander in 'n nagmerrie. Nie net moet ons vir die bome koets nie, maar ook vir die boomstompe en klippe en die gate en hobbels hier en daar.
• Ek sal my bolyf baie sterker moet maak, sal maar die spinasie inryg sodat ek Popeye arms en skouers kan kry.
• MY handjies, jy moet die handlebars vashou en jy gebruik die brieke, jou hande word eers lam en dan gaan hulle dood en jy weet jy kan nie die handelbars los nie.
• Dat dit lekker is om saam met my boet te ry en dat ons 'n goeie team op die Freedom sal maak.            

Daar was 'n paar manne wat omgekrap was omdat hulle nie die single track kon geniet soos hulle graag wou nie, maar soos hulle tereg erken het, kon hulle ons nooit verbysteek na die single track nie, die blou trein het soos 'n pyl uit 'n boog onder hulle uitgetrek in die oop paaie. Maar die blou trein was goed ook vir hulle, waar hulle kon het hulle 'n lang slangetjie agter ons gevorm en die slip baie geniet, soveel so dat hulle ons eerste in die single track toegelaat het al was ons stadiger.

Oomblike van die Sani

• Die waterbruggie op dag een, kyk my pa het nie bang kinders groot gemaak nie, maar ek was baie versigtig, ek hou van die koue maar swem waar die ryp spierwit lê was nie 'n opsie nie. Ons het dit gemaak, al het Werner die laaste paar draai met die voete die water geklits, die bruggie is nie heeltemal gebou vir 220 kg nie.
• Werner het slapelose nagte gehad oor die single track af in die Umkomaas vallei, wel 'n paar gewone fietsryers het nou ook slapelose nagte, die Blou Trein het die Umkomaas bestorm en ek moes aan die briek hang, die ceramic downhill pads het bloumoord geskree, soveel so dat 15 man op 'n staduim na Nick's Pass ons gesmeek het om hulle verby te gaan.
• Dag 2 op 50 km bonk Werner omdat hy besluit het dis 'n training ride en hy hoef nie te eet nie, kyk ek sukkel klaar om 100 kg teen die berge uit te sleep maar 220 kg was net te veel. Ek moes maar my broederlike plig doen en het in baie duidelike Afrikaans aan hom verduidelik om te eet, wat hy toe gedoen het.
• Die bult in Vernon Crook wat Werrie nie met 'n gewone fiets kon uitry nie, het ons baie, baie amper met die trein uitgery, was dit nie vir die gladde gras 10m van bo nie het ons dit gemaak.
• en dan die laaste 10 km na die einde, oop pad Blou Trein kos, die manne kon nie eers hak en 'n slangetjie maak nie ons was net te vinnig.

Dankie ou Werrie sonder jou sou ek nie alleen kon nie, en ek gaan dit verseker weer saam met jou doen.

Blou Trein Sani2C Stage 1

Dag 1 4H26

Ek het iewers gelees " To run faster, you have to run faster " dieselfde geld seker vir fietsry ook, 'n mens moet seker oefen om te kan ry. Die 80 km was my eerste 80 km van die jaar en glo my ek het dit gevoel.

Dit was ook boet Werner se eerste spin op die tandem en hy het bledie goed gedoen, ek glo as ek meer oefen sal ons 'n gedugte span maak. Was dit nie vir Werrie nie was ek dood, dis die voordeel van 'n tandem een ou kan bietjie lui wegsteek....

Die bruggie oor die water, wel ek het my sel in die box gepak uit vrees vir verdrinking, ek het nou mos al een verdrink. Ons het dit gemaak !!! Werrie se gat het amper gesink en hy het op 'n staduim die water ernstig met die voete geklits, ons weeg immers 200 kg + en iemand moet sink.

Die single track, hmmmm dis nou vir jou 'n ander ding, jy veg die trein om elke hoek en draai, my arms en hande is moertoe, dis glad nie grappies nie, momentum het 'n rigting van sy eie en om 200 kg te veg maak jou seer.

Die ander ding, knoppe en duike in die pad het 'n manier om Werries op my rug te wiplash, die fiets het Werrie verskye kere op my rug gelaunch.

En wanneer ons spoed vang op die flats maak ons 'n moerse Trein ons het op 'n staduim 15 manne agter ons gehad.

Maar die tandem bly lekker !!!!

Vuur warm pikswart rotor

Met 200 kg moet 'n rotor lekker vasvat om die manne te stop, gelukkig doen die brieke nog hulle ding.
Sent from my BlackBerry® wireless device

Die Blou Trein

Nuwe Challenge !!!!!

Die nuwe Challenge in my lewe.

In my klein wêreldjie gebeur dinge baie vinnig, eintlik soos 'n groot maagspoel.......

Die een Vrydag oggend gaan ek nog werk toe en teen die aand het ek blitsig 'n besigheid gekoop, sonder dat ek geweet het dit gaan gebeur. So is alle Challenges in die lewe maar, dit kom soos 'n groot maagspoel, en met tye gee dit jou 'n helse Smile en ander kere 'n maagspoel.

Ek is maar gebou vir 'n Chalelnge, uitdaagings vul my lewe en sodra ek my doel bereik het, moet ek die volgende uitdaaging aanval, in die geval Glass North West. Ek is blykbaar 'n moeilike perd om vir 'n baas te werk, te reguit en regied, dis of swart of wit, grys areas bestaan nie vir my nie en ons speel volgens die reëls. Nie almal stem altyd saam met my manier van doen nie, veral nie in die wêreld waarin ons nou leef nie, daarom hou ek van uitdaagings waar ek in beheer is.

Ek het my beste gegee en in die poging het ek twee jaar agtereenvolgens die GM toekenning van "Verkoopsbestuurder van die Jaar" verower, iets wat ek nie sou kon doen sonder die span wat saam met my gewerk het nie, en ek is baie trots op hulle. Ek sê altyd ek is maar net die bestuurder van die vaartuig, ek hou die stuurwiel vas en gee rigting en sonder die enjin en die res van die vaartuig sou ons nêrens heen kon gaan nie. Ek het die top punt van my bestuurs loopbaan bereik en was soekend na die nuwe uitdaaging, ek het nie geweet waarna ek soek nie, maar ek het geweet ek soek.

En so daag "Glass North West" op voor my deur, en in 'n oogwink besluit ek dis my nuwe uitdaaging. Die bottervlieë het al kom draai in die maag en sal seker weer kom draai, maar ek is in my element, ek geniet elke oomblik en dit kan net beter gaan. Alle dank aan die Liewe Vader wat die besigheid oor my pad gebring het, dit is vir my 'n groot voorreg om my talente, kennis en ervaring tot Sy Wil aan te wend.

En die Freedom Challenge ?

Man ek gaan dit mis, net soos in my lewe, glo ek dat ek my beste gegee het, ok ek dink ek kan nog so dag of wat afskaaf aan my beste poging sover, maar my oogmerk het verander. Ek wil dit graag saam met my familie deel, ek wil dit so graag met Melanie deel en die kinders is nog te klein om dit te mag doen, daarom het ek my broer oorrompel en besluit op die tandem.

Die ervaring wil ek graag saam met my broer deel, byde van ons is maar kompeterend van aard en ek glo ons sal 'n goeie span maak, maar ons poging gaan moet wag tot volgende jaar. Ek vind myself baie aande staar na die sterre, diep binne my is daar 'n hunkering na die Freedom Challenge, dis dalk die Challenge van my lewe en dalk die enigste plek waar ek myself kan uitleef en vind. My hart wil skeur as ek net daaraan dink dat ek dit nie gaan mee maak nie, maar soos alles in die lewe met God se Wil gebeur, netso het die Here die besigheid op my pad geplaas en daarom sal ek met my talente woeker tot Hy my weer 'n kans gee om die Freedom te geniet.

MONSTER !!!!!!

Monster fiets is al wat Stefan kan uitkry, oom dis 'n monster fiets !!!!!

Stefan is nog altyd sterker as ek, seker omdat hy 20 jaar jonger as die oom is, ek dink die 14 kg gewig verskil maak hom ook heelwat vinniger, en dan daai hoë cadence.....

Stefan weet nou wat dit beteken om in die huwelik te tree, hy het gister saam met sy oorgewig onfikse oom die Blou Trein geklim, en al wat hy uitkry is : " MONSTER oom, dis 'n MONSTER !! "
Ek dink as hy die monster vir die 4de keer klim en beheer oor sy bolyf kry gaan hy sien wat 'n monster die Blou Trein regtig is.

Ons doen die 78km in 2 uur 6 minute, die vinnigste wat ek dit nog ooit gedoen het, was bykans nooit uit big blade nie, maar heelpad, halfpad dood, en net as ek dink ons kan nie vinniger nie, dan voel ek die stoker hier agter my.

Soos Eduard my gister sê : " Net 'n week saam met Stefan dan sal ek fiks wees......" of  "dood" was my woorde. Stefan het leer praat, of stel dit so, hy het geleer om meer te praat as gewoonlik, hy het ook geleer om nie 'n stywe stok mannetjie agter op te wees nie. Stefan sê hy kyk net vir die oom se rug dan weet hy wat ek wil doen, armpies moet slap wees en die beentjies moet trap !!!

Stefan het ook geleer dat ons met 'n ketting verbind is, en hy moes maar by die stadiger cadence power training van oom Marnitz aanpas. Ek voel elke keer ons trap vinniger en vinniger en net voor ek soos 'n Oos Indies ingevoerde resies hoender voel dan change ek maar gears om by my asemhaling aan te pas.

Stefan beweer dis 'n goeie ding om saam met die onfikse oorgewig Oom Marnitz te oefen, want dit gaan hom nog sterker maak, ek is net bang ons breek die klankgrens en dan kom ons nooit weer terug nie.

Een ding wat ek nooit sal doen nie, is om Melanie in te ruil vir 'n ander partner, sy het haarself geleer wat om agter op die fiets te doen, sy is verseker baie mooier en netso kompeterend en ek het nie nodig om so hard te ry nie, sy praat ook heelwat meer......

Ek moet sê, ek geniet die tandem baie, dit vat 'n tydjie om gewoont te raak aan die nuwe soort huwelik, maar dis 'n moerse lekker huwelik. Ek sal dalk maar vir klein boet net vir 'n draai of twee moet vat voor ons die grote aanpak.

My Kompeterende vroutjie !!!!!

So vermoed ek al vir 'n geruime tyd my Engelsman is baie kompeterend, maar vandag weet ek dit.

My Engelsman is baie kompeterend en ek like dit kwaai !!! So bou ek mos die Blou Trein met die oog op die Freedom, en die trein kan nie net staan nie, die trein moet gery word en aangesien Boet in Richardsbaai bly trek ek sommer vir Melanie nader.

Nou kyk ek het nou al gehoor hulle sê 'n tandem maak of breuk 'n huwelik, maar hierdie een is beslis baie goed vir ons huwelik !!!

So gaan ry ons nou die oggend en ek bespeur 'n rooi liggie 'n ent voor ons, vermoed dis Eduard hulle, lig Melanie dienooreenkomstig in en sy sê toe dat ons hulle maar dan moet vang.

Al probleem is dis 'n 15 km opdraande, ok Wes Transvaal opdraande, vir julle manne van die Kaap eintlik net 'n knikkie. Ek is voordurend bewus van my nuwe stoker, en ek moet trap om voor te bly en so jaag ons die liggie, en die liggie bly voor ons en ons jaag die liggie. Op 'n kol mompel Mel iets van die tandem is nie gebou vir opdraandes nie en ek vra of ons dit bietjie rustiger moet vat. Kry geen antwoord, maar my verhoogde beensped vertel my ek beter nou trap !!!

By ons Boompie draaipunt so 300m voor ons sien ons die nukkerige maat op sy mountain bike, en hy en ons weet sy moeilikheid is geboek, dis nou 'n lang afdraande met so paar " knikkies " tussen in. Ons draai daai  Blou Trein om, Melanie lê sommer in die draai om die draai korter te maak en die aanslag begin, en die wiele sing en die gears raak op en dit raak vinnig, vrek vinnig en ons haal die rakker in en ons vang hom.

Ons groet beleefd, hy groet terug en sê iets van ons jaag darem baie lekker en neem toe sy nuwe posisie in, reg agter Melanie en hy vang 'n DIK slip, en ek weet hier gaan ons hom nie afry nie, maar my stoker se bene dink anders en sonder om 'n woord spreek weet ek wat ek wat van my verwag word.

Kyk 'n tandem is 'n snaakse ding, jy weet van alles van jou partner, hoe jou partner voel, wat jou partner doen, wat jou partner beplan om te doen en wat jou partner dink, woorde is oorboodig en onnodig, jy weet alles. Nou kyk Melanie het nie nodig om vir my te sê sy hou nie van 'n opdraande nie, ek weet en voel dit, en teen die Wes Transvaal opdraande ( Kaapse knikkie) kom ons nukkerige ryer weer verby en ek voel my stoker gee haar alles, maar dis net nie genoeg nie. Ek kyk om net om so paar woorde van versekering te gee, maar ek sien daai Damion Booth oë, oë wat my vertel niemand ry in ons slip, en gaan ons dan teen 'n opdraande verby nie, en ek weet woorde is nie nodig nie, dis nou tyd om te trap !!!!!

En ons trap en ons gaan die nukkerige mountain biker verby, en ons gaan verby teen spoed, want niemand gaan weer in ons slip sit nie, en ons vang die afdraande en ons los die man. Die volgende opdraande "knikkie" word oor rompel en daar is geen keer nie, dis nou 'n weghol trein.

Die afstand word in 23 minute vinniger afgelê as wat ek gewoonlik alleen doen, die gloed van my stoker het my oorweldig, ek is bloedrooi en die sweet stroom my af en ek kry daai lekker gevoel hier diep in my hart, met die wete, my Engelsman is 'n kompeterende bliksem.

Dis lekker om saam met haar te oefen, al doen ons nie die afstand nie weet ek om elke hoek en draai lê daar 'n uitdaaging en wag.........

Die Blou Trein

Die nuwe challenge is hier,

Ek en Melanie het Sondag so draai gaan ry, twee dices opgetel en albei gewen, lyk my die kompeterende aard is maar in my vroutjie ook...... Ek het al baie gewonder of ek die regte ding doen om weer die Freedom aan te pak en ek wens ek kon dit saam met Melanie doen, net sodat sy ook kan weet wat nou eintlik in my mal koppie aangaan. Dalk eendag mens weet nooit, Danielle het klaar haar Pa omgepraat, ek moes pinkie promise dat ek die Freedom eendag saam met haar sal doen, en glo my sy tel die dae af.

Die tandem is bloedgeld, geld wat ek eintlik aan my familie moes spandeer, en ek kry so wrang smaak in my mond as ek so na die kostes kyk. Gelukkig kan ek die ervaring met my boet Werrie deel en ek glo dit gaan die ma van ervarings wees, iets wat ek baie graag met hom wil deel, en wat ons vir altyd gaan onthou.

Die beplande tyd wat ons wil ry ?

Ek weet nie wat ons gaan doen nie, ons gaan verseker klaar maak, dit weet ek. Dat Werrie meer kompeterend as ek is, is so, maar dis 'n tandem, iets nuuts en ons sal onself maar in die eerste paar dae van die race uitsort en dan weet wat om te verwag. Melanie het al 'n paar keer gevra of ons nie dalk maar elkeen op sy eie fiets moet ry nie, maar wat dan van die tandem, die blou trein is nou daar, ons het hom opgesaal en ons gaan hom ry !!!!

En die pienk briek kabels ?

Dis daar om ons te herinner aan al die opofferings en die gesteelde tyd wat mamma Melanie en die kinders Alison en Danielle, en mamma Elitza en die kinders Luann en Hano moes maak en inboet om hulle pappa's gereed te kry vir die Freedom. Dankie my wonderlike vrou en kinders dat julle my malligheid en selfsug kan insien en my toelaat om kwaliteit tyd van julle af te steel, hierdie gaan regtig my laaste jaar wees tot Danielle groot genoeg is.

En die eintlike rede vir die tandem ?

Wel ek is op my laaste in my fietsry loopbaan, ek het nou al redelik alles gedoen wat jy op 'n mountain bike kan doen en ek het 'n rede gesoek om die Freedom vir een laaste keer te kan doen. Ons is vier in die huis en elkeen kort sy eie " blankie " en ek wou graag my broer die Freedom laat ervaar, ek het ook iets gemeenskaplik gesoek wat ek en Melanie saam kon doen. Ek het jare gelede ernstig golf gespeel, op so manier dat ek vir mamma ernstig die donner in gemaak het, jy kan mos nie stop op die 18de gat nie. 'n Pêl van my sê my toe dat die enigste manier om jou sport te geniet was om jou gesin betrokke te maak, Melanie was nog nooit baie mal oor golf nie en die kinders ook nie, en so eindig my golf toe en begin die fietsry ding.

Ek geniet die mountain biking baie, ek dink Danielle nog meer as ek, maar so geniet Melanie en Alison dit ook, en die enigste manier waar ons 'n gemeenskaplike tydverdryf kon kry was die tandem ding. Dis iets anders, 'n nuwe uitdaging, die kinders baklei om saam met pappa te ry en ek glo as Melanie eers lekker fiks is gaan sy ons baie kompeterend maak. Daarom die tandem, om terug te gee aan my gesins wat ek selfsugtig van hulle weggeneem het en dan die ervaring saam met my boet !!!!

Living a Thankful Life !!!

Life is not about finding the right person, but creating the right relationship.


It's not about how we care in the beginning, but how much we grow and nourish one another in a relationship.

Some people always throw stones in your path. It depends on you what you do with them – build a wall or a bridge? Remember you are the architect of your life.

Search a beautiful heart, not a beautiful face, because beautiful things won’t last forever, but a golden heart does and will prosper you and add value to yourself.

It’s not important to hold all the good cards in life. But it’s important how well you play the cards which you hold.

Often when we lose all hope and think this is the end, GOD whispers, ‘Relax, it’s just a bend, not the end.’

Have Faith, keep faith and see what God will do for you.

One of the basic differences between GOD and man is, GOD gives, gives, gives and forgives. But human gets, gets, gets and forgets.


Be thankful. It’s the least you can do!

Die Freedom Challenge 'n baie selfsugtige Challenge.

Die Freedom Challenge is seker die beste ervaring wat ek al ooit gehad het, eintlik is dit baie jammer, want my vrou en my kinders is veronderstel om die beste ervaring van my lewe te wees.

Ek wil graag toekomstige Challengers op die voor en nadeel van die baie unieke en lewensveranderende ervaring wys.

Nadele :

• ERVARING.  Net mense wat aan die challenge deelgeneem het verstaan werklik die ervaring, dis soos army, as jy nie daar was nie kan jy nie saampraat nie. Die slegste van alles is die feit dat jy dit net met mede challenges kan deel, net hulle verstaan regtig die werklikheid van wat met jou gebeur en hoe jy verander op jou tog van self ontdekking. Die probleem kom egter by jou lewensmaat en familie in, hulle het nie 'n idee van wat gebeur nie, al verduidelik jy dit hoe mooi sal hulle nooit die omvang van die challenge verstaan tot hulle nie daaraan deelneem nie.
• TYD.   Die voorbereiding vir die challenge neem onsaglike ure inbeslag, my simple oefenprogram : Maandag Rus. Dinsdag oggend  2 ure fiets aand 1 uur hardloop. Woensdag oggend 2 ure fiets. Donderdag oggend 2 ure fiets aand 1 uur hardloop. Vrydag oggend 2 ure fiets. Saterdag 5 - 7 ure fiets en Sondag 7 - 12 ure fiets.
• TYD.    Die oefen program laat baie min tyd oor vir jou familie en die mense wat kosbaar is, wanneer jy nie oefen nie slaap jy, en wanneer jy nie slaap nie werk jy. Bitter min bly oor vir jou mense.
• SELFSUG.   Jy word selfsugtig want jy lees in jou klein wêreldjie wat niemand wat nie daaraan deelgeneem het verstaan nie.
• KOSTE.   Dis 'n baie Duur grappie, veral as jy die eerste keer daaraan deel neem. Jy moet die inskrywing betaal, seker die goedkoopste, dan die toerusting wat jy benodig en hier kan jy nie afskeep nie, want jy dra alles met jou saam en dit waarvan jy nie genoeg het nie of glad nie het nie, kan dit vir jou baie onplesierig maak. En dan al die versteekte kostes, jou fiets wat jy vlinters gaan oefen en weer flinters gaan ry op die Challenge, vervoer kostes ens ens. As jy al die kostes bymekaar tel kan jy 'n dik vakansie iewers gaan hou saam met jou gesin.

Voordele :

• ERVARING. Jy gaan 'n ervaring beleef wat geen geld kan koop nie, jy gaan jou diepste self ondek en hopelik stap jy 'n baie beter mens aan die anderkant uit.
• WAARDERING. Jy gaan leer om alles weer van vooraf te waardeer, die kleinste dingetjie wat jy al jare gelewe vergeet het gaan jy weer van vooraf waardeer.
• WAARDERING. Jou mense by die huis, jy gaan van vooraf lief word vir jou vrou en jou kinders, sê dit vir hulle, doen dit gereeld en innig en opreg, sodat hulle presies weet hoe jy daaroor voel.
• GELOOF. Jy gaan die Hemelse Vader herondek,  die werking van sy Hande gaan jy oral om jou sien, sy Leiding en Beskerming gaan jy ervaar en jy gaan Hom elke dag bedank vir dit wat Hy vir jou doen.

Die Freedom Challenge is in geen opsig sleg vir jou nie, gaan oopkop in die ervaring in en maak jou familie deel van die ervaring, dws 200 % deel, laat hulle jou ontmoet op jou urelange oefensessies langs die pad ontmoet, maak hulle deel van jou aankope, laat hulle jou help om jou roomys blikke te pak, praat elke dag met hulle en vertel hulle wat jy sien en wat jy ervaar, vertel hulle hoe onsaglik lief vir hulle is en hoe verskriklik baie jy hulle mis. Maak hulle deel van jou alles en dit sal nog 'n beter ervaring wees !!!!


Geniet dit.