Wildcoast Wildrun 2011

Ek het nie gedink daai maer beentjies van my gaan dit maak nie, maar soos hulle sê

" The Body goes where the Mind goes"

Dit was 'n wonderlike ervaring, elke dag se laaste 10 km was maar hard en moeisaam en ek het met tye gedink aan die malligheid van volgende jaar, ek en my boet op die Bloutrein. Soos ervarings maar werk onthou jy mos gewoonlik net die baie mooi en die hard en op die race was daar altyd mooi, ek moes maar net my kop optel en my oë oopmaak, is dit nie maar ook hoe die lewe werk nie ?

Duiweltjies en groen mannetjies, die goeters wat my laat voortbeur - uitdagings. 'n Mens se hele lewe is gepak van uitdagings en om elke hoek en draai word jy beproef, of deur 'n duiweltjie wat vir jou vertel jy kan dit nie doen nie, of deur 'n groen mannetjie wat jou jaag, of wat jy jaag. Deur die kompeterende aard ondek jy gewoonlik waartoe jy werklik instaat is, soms tot selfs meer as wat jy verwag het en dis die soeke na selfverwesenliking wat my gewoonlik tot hoër hoogtes aanspoor.

Die Wildrun was vir my 'n moerse ervaring, iets wat ek graag met die Ingelsman en die kinders sal wil deel, eendag sal ons as gesin dit saam kan geniet en dit sal die beste ervaring ooit wees al kom ek heel laaste.