Ivor is lus om te voel, hoe dit voel om die Freedom te race en ek dink verseker dit sit in hom om dit te kan doen. Om dit op jou eerste keer te race is nie altyd so lekker nie.
Ek breek die ys oppad na Brostelea, die lang gevriesde gras, vries my ek raak koud en die koue bring moegheid, ek vind die pad foutloos, Klaas Vakie bekruip my stadig en teen 'n lekker opdraande sê ek vir Ivor dis tyd om 'n 20 minute uiltjie te knip. Verbaas vra Ivor my waar wil ek hê ons moet slaap, ek antwoord sommer hier langs die pad op die gras agter 'n bos wat skuiling bied teen die wind met 'n opdraande om te begin net om die koue spiere weer warm te maak. Ivor weet ek het 'n buvvy sak met 'n inner en vermoed ons gaan die goed gebruik, groot was sy verbasing toe ek net daar op die gras neersak, my rugsak gebruik vir 'n kussing en my oë toemaak, hy doen toe maar dieselfde en binne minute hoor ek Ivor se diep slaap, slaap kom vinnige wanneer 'n man moeg is en die 20 minute se slaap voel soos 'n ewigheid, ons ontwaak nuwe mense met nuwe krag na net 20 munite, nog een van die wonders van die Freedom Challenge......
Ons val in die pad en voor 5 ure omgetik het is ons by Brostelea vir 'n vinnige koffie om net op te warm en weer in die pad te val, ons maak spoed op my mikpunt Elandsberg, Ivor se mikpunt : om klaar te maak, ek het al vyf keer suksesvol klaar gemaak, hy wil net graag eenkeer suksesvol klaar maak. Ivor bring die perde gesprek op en hy verduidelik dit nogal mooi, ek is soos een van daai groot trek perde, elke dag trek ek 'n swaar vrag en ek doen dit elke dag. Hy aan die ander kant is 'n goed opgepaste en afgerigte resies perd, daar word baie mooi na hom gekyk, hy is baie fiks en kan op sy dag enige resies wen. Ongelukkig is hy nie 'n pakdonkie nie en die Freedom maak hom seer, ons gaan dus van resies na trek oorbeweeg.
Die windjie begin so bietjie pla, dis 'n ysige wind, die goeie ding van 'n ysige wind is jy stop nie sommer nie, want indien jy stop verander jy in 'n gevriesde pilaar, ek verlang huistoe en nie eers die koue wind kan my stop nie, huistoe na my geliefde Ingelsman en die kinders moet ek bel en daarvoor sal ek enigiets trotseer....
Vroegmiddig doen ons by Romansfontein se gasvryheid aan, wel nie net gasvryheid nie, 'n ordentlike bord boerekos en sommer baie lekker geselskap, ek vra uit oor Tim, my groot Freedom Challenge maat en rolmodel, klink my dit lyk maar of dit swaar gaan, gelukkig ken ek vir Tim, hy's 'n ou bliksem, praat nie baie nie want dit maak nie saak nie, hy doen net en dit kan hy baie goed doen.
Iemand praat iets van die nuwe eienaar annerkant Aasvoëlberg het 'n dik pad geskraap, 'n man hoor altyd van dinge, maar die pad wil ek eers sien en waaragtig daar is 'n DIK pad geskraap, dit maak dinge heeltemal te maklik, wat ons gewoonlik baie meer as 'n uur gevat het neem nou net meer as 15 minute, dis eintlik belaglik en so in die stilligheid wonder ek of ek droom en of ek op die regte pad op die Freedom Challenge is. Ondergekom verduidelik ek die pad vir Ivor reguit aan met die pad, links en weer links, hou reguit aan tot jy Hofmyer se ligte sien, ons slaap by Karoo Lodge.
Ek het weer alleen tyd nodig, tyd om te dink, tyd om die Challenge in alle omvang in te neem, tyd om na my Ingelsman en my kinders te verlang, tyd om die helder sterre te geniet, tyd om na musiek te luister en tyd om sommer net alleen te wees. So in my eie gedagtes rol ek die pad op, die klim na die Vlekvlakte, die gansheid van die Vlekvlakte, die waarde van 'n oproep na my geliefdes en voor ek weet is ek in die vlaktes. 'n Kudu koei spring regvoor my uit die bos en geen wildsheining gaan haar keer nie, of die draad is dalk net te hoog of dis te donker, haar agterpoot hak in die draad en weerloos word sy vasgevang met die gekruisde draad en ek wonder wat de donner nou ?
Die kudu is nou enige jagter se droom, vasgevang in 'n heining sal sy verlos word van haar pyn en leiding, dis of dit of ek help, sy spartel en spring en die draad se greep versterk en vernou, en ek weet ek gaan nie sommer haar poot net suutjies uit die draad haal nie. Dis 'n moerse koeie, haar kop is heelwat hoër as myne en ek bly uit die pad van die hoewe, gewapen met my leatherman, al genade is om die draad te knip en haar vry te laat.......
Kudu vrygelaat, hemel sterre in die lug, warm hart na my gesels met die huis vat ek die alleen pad na Hofmyer en ek besef ek is gemaak om die pad alleen te ry, op die Freedom Challenge moet ek 'n alleen mens wees, heel teenstrydig met my alledaagse lewe, op die Freedom Challenge moet ek alleen wees om tot inkeer te kom.
Soos dik pad soos wat die boer van Aasvoëlberg geskraap het, so lank gelede het ons goverment die pad geskraap na Hofmyer en al wat oorbly is om so vinnig moontlik die sinkplaat pad na Hofmyer klaar te trap.
Ons val in die pad en voor 5 ure omgetik het is ons by Brostelea vir 'n vinnige koffie om net op te warm en weer in die pad te val, ons maak spoed op my mikpunt Elandsberg, Ivor se mikpunt : om klaar te maak, ek het al vyf keer suksesvol klaar gemaak, hy wil net graag eenkeer suksesvol klaar maak. Ivor bring die perde gesprek op en hy verduidelik dit nogal mooi, ek is soos een van daai groot trek perde, elke dag trek ek 'n swaar vrag en ek doen dit elke dag. Hy aan die ander kant is 'n goed opgepaste en afgerigte resies perd, daar word baie mooi na hom gekyk, hy is baie fiks en kan op sy dag enige resies wen. Ongelukkig is hy nie 'n pakdonkie nie en die Freedom maak hom seer, ons gaan dus van resies na trek oorbeweeg.
Die windjie begin so bietjie pla, dis 'n ysige wind, die goeie ding van 'n ysige wind is jy stop nie sommer nie, want indien jy stop verander jy in 'n gevriesde pilaar, ek verlang huistoe en nie eers die koue wind kan my stop nie, huistoe na my geliefde Ingelsman en die kinders moet ek bel en daarvoor sal ek enigiets trotseer....
Vroegmiddig doen ons by Romansfontein se gasvryheid aan, wel nie net gasvryheid nie, 'n ordentlike bord boerekos en sommer baie lekker geselskap, ek vra uit oor Tim, my groot Freedom Challenge maat en rolmodel, klink my dit lyk maar of dit swaar gaan, gelukkig ken ek vir Tim, hy's 'n ou bliksem, praat nie baie nie want dit maak nie saak nie, hy doen net en dit kan hy baie goed doen.
Iemand praat iets van die nuwe eienaar annerkant Aasvoëlberg het 'n dik pad geskraap, 'n man hoor altyd van dinge, maar die pad wil ek eers sien en waaragtig daar is 'n DIK pad geskraap, dit maak dinge heeltemal te maklik, wat ons gewoonlik baie meer as 'n uur gevat het neem nou net meer as 15 minute, dis eintlik belaglik en so in die stilligheid wonder ek of ek droom en of ek op die regte pad op die Freedom Challenge is. Ondergekom verduidelik ek die pad vir Ivor reguit aan met die pad, links en weer links, hou reguit aan tot jy Hofmyer se ligte sien, ons slaap by Karoo Lodge.
Ek het weer alleen tyd nodig, tyd om te dink, tyd om die Challenge in alle omvang in te neem, tyd om na my Ingelsman en my kinders te verlang, tyd om die helder sterre te geniet, tyd om na musiek te luister en tyd om sommer net alleen te wees. So in my eie gedagtes rol ek die pad op, die klim na die Vlekvlakte, die gansheid van die Vlekvlakte, die waarde van 'n oproep na my geliefdes en voor ek weet is ek in die vlaktes. 'n Kudu koei spring regvoor my uit die bos en geen wildsheining gaan haar keer nie, of die draad is dalk net te hoog of dis te donker, haar agterpoot hak in die draad en weerloos word sy vasgevang met die gekruisde draad en ek wonder wat de donner nou ?
Die kudu is nou enige jagter se droom, vasgevang in 'n heining sal sy verlos word van haar pyn en leiding, dis of dit of ek help, sy spartel en spring en die draad se greep versterk en vernou, en ek weet ek gaan nie sommer haar poot net suutjies uit die draad haal nie. Dis 'n moerse koeie, haar kop is heelwat hoër as myne en ek bly uit die pad van die hoewe, gewapen met my leatherman, al genade is om die draad te knip en haar vry te laat.......
Kudu vrygelaat, hemel sterre in die lug, warm hart na my gesels met die huis vat ek die alleen pad na Hofmyer en ek besef ek is gemaak om die pad alleen te ry, op die Freedom Challenge moet ek 'n alleen mens wees, heel teenstrydig met my alledaagse lewe, op die Freedom Challenge moet ek alleen wees om tot inkeer te kom.
Soos dik pad soos wat die boer van Aasvoëlberg geskraap het, so lank gelede het ons goverment die pad geskraap na Hofmyer en al wat oorbly is om so vinnig moontlik die sinkplaat pad na Hofmyer klaar te trap.
Ek het 'n nuwe plan van aksie uit gedink, en ons gaan verseker op plekke slaap waar ek nog nie was....
Www.matlaabana.co.za http://matlaabana.co.za/freedom-challenge.php
kruis maar die donkie en die perd---dan is julle 2 muile wat baie moielik is om te hanteer. gee vir die een 2 strepe dan is hy volle korporaal. sterkte vir die muile--ons hou julle dop. pa
ReplyDeletehet 2 bevoorregte seuns in SA---wat fietsry en die natuur geniet---iets byt binne as jy dieFC vir die 6de keer doen. uit dankbaarheid het 1000.00 gegee vir MATLA A BANA.--- so jy en ivor sal nou moet minder slaap en die muile laat werk PA
ReplyDelete