Dag 10 ook nie seker nie Bucklands- Cambria

Kom 21H40 by Hannes aan, eet gou en slaan kamp op, slaap lekker snoesig in my slaapsak. 3H00 op, maaak 'n koffie eet 'n beskuit en val in die pad.

Die beplanning is om so 14H00 by Cambria aan te kom en dan deur te skiet na where ever. Alles loop wel tot ek met my gat in modor land en sommer by die eerste kruising kry ek vir Liehann en Jill. Die verligting staal sommer op hulle gesigte, vra of ek hulle sal help en hoe sê mens nou nee. Ek het verlede jaar vir Avril daar gelos nadat ek aangeneem het sy en die twee mans ry saam. Modor is nie 'n lekker plek nie, nie eers vir my wat weet wat in die deurmekaar spul aangaan nie. Ek weet ek gaan tyd verloor deur die twee te help, maar doen aan ander wat jy aan jouself gedoen wil hê, ek gaan in any case nie vir 'n rekord nie en ek weet ek gaan baie beter voel as ek hulle help.

'n Song wat van die begin van die race deur my kop maal " What if God was one of u ? " maal weer deur my kop en ek maak my eie verse : Wat sou ek doen ? Wat as dit Jill en Liehann was ? Sou ek my lewe dieselfde gelei het ?  en dan kom dit weer..... " What if God was one of us ? "

 David praat iets van hulle wil 'n pad maak, ek weet nie wie's die hulle nie en ook nie van 'n pad nie, dit gaan beslis nie gou gebeur nie....... My beplanning vlieg in sy moer in, maar goeie gevoel om ander te help voel sommer baie beter. Ek sou beslis nie daar wou rond ploeter nie. Met die padbou -bosbreek neuk ek sommer my fiets ook op, buig die hanger en verloor 'n skroefie, ek hou sommer op ry. Ek dink aan my wonderlike vrou en 'n boer maak 'n plan,  Boer Werner van Kudu Kaya help sommer gou gou om die plan te maak werk.

20H00 trek ek weg na waarheen ek nie weet wanneer ek gaan slaap nie, ogies maar lekker gepof, maar klaarmaak gaan ek klaar maak. Ek het gelukkig saalsere wat net as ek aan die slaap wil raak, my herriner hulle is nog daar......en dis 'n stywe sit die pas uit......

Bergplaas bo op die Baviaans 'n lekker slaap plek op die groen gras......